W Polsce dziką różę można znaleźć niemal wszędzie. Rośnie na zboczach, krawędziach lasu i polanach. W niektórych południowych krajach, np. w Bułgarii i Turcji, jest uprawiana ze względu na swoje aromatyczne właściwości. Jej olejek eteryczny i zapach są niezbędnym składnikiem wielu kosmetyków i perfum. Woda różana była znana już w średniowieczu, a arystokracja wykorzystywała ją do celów higienicznych. Popularnym pachnidłem były także same płatki róży. Na przykład starożytni Rzymianie wypełniali nimi poduszki, co miało ich usypiać i uspokajać. Ludzie pierwotni traktowali owoce róży jako pożywienie, dzisiaj są one wykorzystywane głównie w celach leczniczych.

Na co pomaga dzika róża?
Owoce dzikiej róży są niezwykle bogatym źródłem witaminy C, której poziom jest tu dużo wyższy niż w innych owocach. Ponadto zawiera ona witaminy B1, B2, witaminę P, węglowodany, pektyny i kwasy organiczne. Warto przypomnieć, że naturalne witaminy są lepiej przyswajane przez organizm, niż te syntetyczne w tabletkach.
Na co, więc pomaga dzika róża? Jest ona stosowana przede wszystkim jako lek ogólnie wzmacniający. Witamina C jest naturalnym przeciwutleniaczem, który uczestniczy w tworzeniu komórek, wspiera wchłanianie żelaza, przyspiesza regenerację dziąseł, naczyń krwionośnych i zębów. Witaminy z grupy P (bioflawonoidy) uzupełniają działanie kwasu askorbinowego, mają korzystny wpływ na naczynia włosowate, a także lekko hamują szybką degradację witaminy C. Dodatkowo dzika róża wspomaga leczenie różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego, a specjalnie przyrządzone konfitury z dzikiej róży mogą być skutecznym lekiem na chorobę zwyrodnienia stawów
Ciekawostką jest, że kiedyś dzika róża była stosowana jako lek na wściekliznę (stąd jej angielska nazwa dog-rose).

Jak zbierać i co zrobić?
Owoce dzikiej róży powinny być zbierane, gdy owoce są w pełni dojrzałe, ale jeszcze zanim zrobią się miękkie. Trzeba pamiętać, też aby zostały zebrane przed pierwszymi przymrozkami. Nie należy ich przechowywać w workach lub masowo, bo owoce się zagrzeją i zmiękną. Choć nie jest to łatwe to zaleca się suszenie owoców róży.
Najprostszym sposobem przyrządzania i spożywania dzikiej róży jest oczywiście herbata. Jednak niewielu z nas wie, że jej owoce są bardzo smaczne na surowo. Ważne jest, aby nie zalewać herbaty wrzątkiem, bo w ten sposób zniszczymy witaminę C. Dziką różę należy „parzyć” w letniej wodzie przez 1-2 godziny. Zalecane jest, aby taką herbatę spożywać regularnie i w dużych ilościach. Owoce róży mogą też być wykorzystane do sporządzania syropów, win, dżemów. Owoce mają wysoki poziom pektyn i kwasów owocowych, na co niektórzy mogą być wyczuleni – w tych przypadkach dzika róża ma łagodne działanie przeczyszczające. Z owoców lub utartych z cukrem płatków róży przyrządza się dżemy i konfitury.


Źródło informacji: Wydział Roślin Leczniczych i Aromatycznych Instytutu Nauk Ogrodniczych na Uniwersytecie Korwina, Budapeszt. Dane naukowe zostały opracowane przez pracowników tego wydziału. Zgromadzone informacje i badania wstępne zostały wykonane w ramach projektu Traditional and Wild. Projekt ten realizowany jest w ramach unijnego Programu dla Europy Środkowej (UE), współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Unii Europejskiej.