Nietypowy dla Tatr gatunek motyla dziennego – pokłonnik kamilla (Limenitis camilla) zaobserwował w Tatrzańskim Parku Narodowym jego pracownik Jarosław Wenta. To pierwsze potwierdzenie obecności tego gatunku w polskich Tatrach.

„Do odkrycia doszło przypadkowo. Na początku sierpnia byłem nad Toporowym Stawem głównie zajmując się sprawdzaniem, jakie pokazały się ważki. W pewnej chwili zobaczyłem pokłonnika kamilla, co było dużym zaskoczeniem, gdyż żadne źródła nie podawały tego gatunku z obszaru TPN. Dosłownie godzinę później ujrzałem i sfotografowałem kolejny okaz w samym korycie Suchej Wody. Kilka dni później zrobiłem kolejne zdjęcie w Dolinie Bystrej. W sumie gatunek ten obserwowałem czterokrotnie w ciągu dwóch tygodni” – powiedział Jarosław Wenta. Motyl ten może występować tam, gdzie rośnie wiciokrzew lub śnieguliczka, czyli pewien rodzaj krzewów. „Pokłonnik kamilla lubi miejsca w miarę ciepłe, lecz nie w pełni nasłonecznione. A takich miejsc jest sporo w otoczeniu Doliny Bystrej i Doliny Suchej Wody” – dodał Wenta.

Na podstawie kilku obserwacji trudno na razie oceniać wielkość populacji pokłonnika kamilla w Tatrzańskim Parku Narodowym, jednak pewne jest, że jest to populacja osiadła. Wskazuje na to samo rozproszenie miejsc obserwacji. Zdaniem Wenty nie są to motyle, które przypadkowo osiadły pod Tatrami. Wenta ocenia, że mogą być zasadniczo dwie przyczyny pojawienia się tego motyla na terenie TPN: ocieplenie klimatu i przebudowa drzewostanu. „Coraz częściej obserwuje się pojawianie gatunków ciepłolubnych, co nie jest wcale dobrą wiadomością. Wzrost temperatur może np. sprawić kłopot wysokogórskim motylom, przywykłym do chłodniejszego klimatu” – ocenił Wenta i dodał: „Faktem jest, że w otoczeniu obu dolin drzewostan uległ przerzedzeniu m.in. za sprawą kornika, co sprawiło, że lubiane przez motyla suchodrzewy otrzymały nieco więcej światła słonecznego”.

Pokłonnik kamilla w Polsce jest motylem dość pospolitym, ale w miejscach gdzie występuje nie jest gatunkiem licznym. Najbliższe od Tatr siedliskiem tych motyli są Pieniny Spiskie. Jak wyjaśnił Wenta, typowe dla tego gatunku jest trzymanie się śródleśnych dróg i unikanie otwartych przestrzeni. Motyl składa jaja pojedynczo na liściach rośliny żywicielskiej, która musi rosnąć w miejscu zacienionym, ale ciepłym. Młode gąsienice zimują pojedynczo lub w niewielkich grupach w zwiniętych liściach na czubkach gałęzi.

Artykuł pochodzi z serwisu PAP – Nauka w Polsce
Foto: Wikipedia