Głóg stosowany był od wieków w medycynie ludowej jako lek na choroby serca. Rośnie się na półkuli północnej, w górach, na gołym piasku, w gajach, na gruntach rolnych. W każdym z tych miejsc jego białe kwiaty, a później czerwone owoce tworzą atrakcyjny widok.

Historyczne zastosowanie
Pierwsze znane zapiski dotyczące zastosowania głogu przypadają na około 1305, gdzie był on zalecany jako lek na podagrę. Inne teksty dotyczące medycyny ludowej mówią o ich wykorzystaniu w leczeniu chorób serca. Chrześcijanie wierzą że głóg symbolizuje dziewictwo Maryi, chociaż równie często wskazuje się go jako symbol pecha gdyż to właśnie z gałęzi głogu upleciono koronę cierniową Jezusa. To z kolei doprowadziło do przekonania, że ​przynosząc kwitnące gałązki głogu do domu przyniesie śmierć. Innym przesąd głosi że wczesny rozkwit głogu to symbol szczęścia i zapowiedź udanych zbiorów… Napój Sirupus Senelorum z nasion głogu został wymyślony przez lekarza Henryka IV (1533-40).

Do czego stosowany jest głóg?
Głóg jest używany głównie do łagodzenia bólów w klatce piersiowej, stabilizowania arytmii serca lub w obniżaniu ciśnienia krwi. Zwłaszcza u osób starszych poprawia pracę serca mięśniowego, jego unaczynienie i zdolność serca do pompowania krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Głóg wykazuje także działanie uspokajające. Ludzie z łagodną postacią choroby serca używają głogu, choć w przypadku wszystkich chorób serca powinno się zasięgnąć odpowiedniej porady medycznej na wypadek gdy mocniejsze leki są konieczne!
Głóg może być stosowany po przebytym ataku serca, ułatwia dopływ krwi do mięśni serca jak i regenerację naczyń krwionośnych. Aby uniknąć poważnych problemów z sercem, osoby prowadzące stresujący styl życia powinny rozważyć picie herbaty dwa lub trzy razy dziennie, po wcześniejszym zasięgnięciu porady lekarza.

Kiedy i jak zbierać?
Kwiaty i pędy kwiatowe powinny być zbierane w słoneczne dni przy pomocy sekatorów na początku okresu kwitnienia, kiedy to pojawiają się pierwsze pąki. Liście powinny być gromadzone na wiosnę, plony przed osiągnięciem pełnej dojrzałości, gdy są one czerwone, ale zanim w pełni dojrzeją (lipiec-wrzesień). Nie
należy zbierać głogu – i w zasadzie żadnego innej rośliny o właściwościach medycznych – na zanieczyszczonych terenach, jak np. wzdłuż dróg i linii kolejowych, lub miejsc, gdzie pestycydy są regularnie stosowane!

Jak korzystać?
Głóg jest składnikiem wielu leków, może być podawany w postaci tabletek, nalewki, kapsułek lub proszku. Dawka dobowa wynosi 300-500 mg tabletki lub 1 łyżeczka – 1 łyżka (5-15 ml) nalewki w zależności od rodzaju i stopnia natężenia choroby serca. Zapobiegawczo w chorobach serca należy przyjmować codziennie 100-150 mg
głogu lub 1 łyżeczkę nalewki. Aby zrobić herbatę z głogu należy naparzać 1 łyżeczkę suszonych liści głogu w 200 ml gorącej wody i po 15 minutach wydestylować ja. Destylat należy pić z miodem dwa lub trzy razy dziennie. Kwiaty głogu mogą być stosowane do aromatyzowania likierów i wina, a jego liście doskonale nadają się
do świeżych sałatek. Jagody można jeść na surowo lub gotowane w marmoladzie i dżemie. Mogą być także wykorzystane do przygotowania sosu do dań z dziczyzny. Należy zawsze zasięgnąć porady lekarza zanim zastosuje się lek na bazie głogu.

Jak zrobić marmoladę z głogu?
Składniki: 1 kg owoców głogu, 650 g cukru i wody.
Zmiażdżyć oczyszczone owoce i zalać słoik w 1/3. Dodać cukier i gotować do miękkości. Przesiać i mieszać aż mikstura zestali się. Następnie napój należy przelać do czystych słoików i szczelnie zakręcić.

Źródło informacji: Wydział Roślin Leczniczych i Aromatycznych Instytutu Nauk Ogrodniczych na Uniwersytecie Korwina, Budapeszt. Dane naukowe zostały opracowane przez pracowników tego wydziału. Zgromadzone informacje i badania wstępne zostały wykonane w ramach projektu Traditional and Wild. Projekt ten realizowany jest w ramach unijnego Programu dla Europy Środkowej (UE), współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Unii Europejskiej.