Jak wyjaśniła kierująca projektem prof. Ewa Siemieniec-Gołaś z Instytutu Orientalistyki UJ, program ma umożliwić uchronienie od zapomnienia licznych polskich źródeł pisanych, które powstały w okresie od XVII do XIX wieku. Spuścizna ta obejmuje spojrzenie dawnych autorów na cztery kręgi kulturowe: arabski, turecki, irański i indyjski.
Wśród dzieł, które opracują naukowo i przygotują do druku krakowscy naukowcy, są zarówno pisma badawcze (historyczne, teoretycznoliterackie, językoznawcze, biograficzno-dokumentalne itp.), jak też literackie (przekłady, przeróbki, adaptacje, streszczenia) będące wynikiem zainteresowania polskich badaczy i twórców kulturą i tradycją Orientu. „Ten cenny dorobek jest – choć może się to wydać niewiarygodne – obecnie często słabo znany – bądź całkiem nieznany – nawet specjalistom” – podkreśliła Siemieniec-Gołaś.
Projekt badawczy ruszy w najbliższych dniach, a koniec jego pierwszej edycji przewidziano na 2017 rok. Autorzy planują w pierwszej fazie wydać kilkanaście pozycji. Są wśród nich zapomniane druki znanych autorów, np. „Dzieje starożytnych Indii” Joachima Lelewela czy tekst „Podróż do Turek y Egyptu z przydanym dziennikiem…” Jana Potockiego. Jak zauważa prof. Siemieniec-Gołaś, nie brak w zbiorze przeznaczonym do publikacji rozmaitych „perełek”, takich jak dzieło Marcina Paszkowskiego „Dzieie tureckie y utarczki Kozackie z Tatary” z 1615 roku. Pozycja ta – dodaje badaczka – wyróżnia się barwnym językiem i ciekawymi informacjami o realiach kulturowo-historycznych, a ponadto jest wyposażona w słowniczek turecko-polski.
W projekcie krakowskiej Jagiellonki uczestniczą Wydział Filologiczny oraz Wydział Nauk Międzynarodowych i Politycznych UJ.
Artykuł pochodzi z serwisu Nauka w Polsce.