Kaplica pod wezwaniem św. Józefa Robotnika została wybudowana w 1901 roku, w miejscu dawnych łazienek zdrojowych, które zostały przerobione na obiekt sakralny. Inicjatorem jej budowy był dr Stanisław Niedzielski, dyrektor ówczesnego zakładu hydropatycznego.
Drewniany budynek ma kształt krzyża i jest przykładem stylu szwajcarsko-ojcowskiego. Ściany zewnętrzne ozdobiono u góry pasem w kratkę, pośrodku deskami poukładanymi dachówkowato, a na dole ułożonymi pionowo, jedna głębiej, druga na zewnątrz. Dach wieńczy ażurowa glorietka. Wnętrze kaplicy nawiązuje do modnego w początkach XX wieku stylu zakopiańskiego. Trzy ołtarze mają kształt szczytów chłopskich chat. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej Wspomożenia namalowany przez jedną z kuracjuszek tutejszego uzdrowiska. Po bokach ołtarza umieszczono dwa orły – symbol Polski. Unoszą się one nad trzema wężami, symbolizującymi trzech zaborców.
Na nurtach kapliczka stoi zbudowana
przezornie, bo na wodzie z Marii obrazem,
Zabroniono budować carskim ukazem
Na ziemi, a na wodzie dała moc tyrana.
Silna, niezwyciężona prawie przemoc carska
Prysnęła, jak na wodzie bańka krótkotrwała,
Nic z niej nie pozostało, a kapliczka stoi.
(Józef Cyra, Sonety Ojcowskie – „Kapliczka”)
Kaplica jest udostępniona do zwiedzania w niedziele i święta między nabożeństwami.
Foto: Wikipedia
