Pałac Odrowążów w Chlewiskach (woj. mazowieckie) to jedna z najstarszych rezydencji ziemiańskich w Polsce. Na przestrzeni wieków znajdował się on w rękach znanych rodów: Duninów, Odrowążów-Chlewickich, Podkańskich, Sołtyków, Platerów. Kolejni właściciele nadawali zamkowi coraz to nowy wygląd. Tym oto sposobem pierwotny dwór zmienił się w zamek, a zamek w pałac, który możemy oglądać i podziwiać do dziś.

Czas szybko płynął, kiedy poddałam się atmosferze tego niezwykłego miejsca. Spacer po parku napełnił mnie niesamowitym spokojem. Zieleń, stawy, mostki, zabytki przyrody, rzeźby, miejsca emanujące energią. Zamek w Chlewiskach składa się z dwóch połączonych ze sobą pod kątem prostym budowli. Znajdująca się na zamkowym dziedzińcu kamienna studnia Dobiesława Odrowąża-Chlewickiego pochodzi z II poł. XV w. Głęboka na 13 metrów, sięgała poniżej poziomu wód gruntowych, co zapewniało mieszkańcom zamku stały dostęp do wody i to tej bardzo dobrej jakości. W pałacowych piwnicach, potwierdzających pierwotny obronny charakter obiektu, obecnie jest winiarnia. Wśród zabudowań uwagę zwraca porośnięta bluszczem, pięknie odrestaurowana i wyposażona w stylowe meble XIX-wieczna tzw. stajnia Platera. Swoim zwyczajem obeszłam też pałac dookoła. U stóp zamkowego wzgórza znalazłam dziurę, do której rzecz jasna weszłam. Jak się później okazało, było to wejście do tzw. lodowni z 1837r.

Pierwszym z sześciu znamienitych rodów władających Chlewiskami byli Duninowie herbu Łabędź. Starosta Piotr Dunin ze Skrzynna najpierw wybudował w Chlewiskach kościół (1121r.), a kilka lat później (1135r.), na usypanym w tym celu wzgórzu, dwór obronny. Duninowie władali rezydencją aż do połowy XIVw, wtedy dwór znalazł się w rękach jednego z najznakomitszych rodów rycerskich, Odrowążów.

Najbardziej znanym przedstawicielem rodziny Odrowążów jest święty Jacek (1183-1257). Uczył się on w Krakowie u Wincentego Kadłubka, a później studiował prawo i teologię na najbardziej znanych europejskich uczelniach. Chlewiska były częścią jego dóbr rodowych, gdzie często bywał. Wkrótce został kanonikiem kapituły krakowskiej, skąd wstąpił, jako pierwszy Polak, do zakonu dominikanów. Był jednocześnie ostatnim z zakonników, którego obłóczył osobiście św. Dominik (1221r.). Wkrótce powierzono Jackowi misję zakładania nowych klasztorów dominikańskich w Polsce. Dzięki temu powstały klasztory w Gdańsku, Płocku, Chełmnie, Toruniu, Rydze, Elblągu i Królewcu, a także na terenie ówczesnej Rusi. Znany z wielu cudów i uzdrowień, mających miejsce zarówno przed, jak i po jego śmierci, został kanonizowany w 1594r. W XVII wieku został mianowany patronem Litwy.

Odrowążowie, którzy wkrótce przybrali od osady nazwisko Chlewiccy, przekształcili dwór w zamek rycerski. W ich rękach majątek pozostawał do 1661 roku. W XVIII wieku właścicielami zamku zostali Józef i Aleksander Podkański. W tym okresie jak i w następnym wieku zamek przebudowywano na wygodną rezydencję. W 1801r. Chlewiska przejęła rodzina Sołtyków, ale kilkadziesiąt lat później rząd rosyjski odebrał im majątek za udział w Powstaniu Listopadowym. Pod koniec XIX wieku zamek w Chlewiskach wykupił miłośnik nowinek technicznych, hrabia Kazimierz Broel-Plater. Później, do roku 1912 majątkiem zarządzał syn Platera, hrabia Konstanty, a następnie jego potomkowie. Od roku 1999 pałac jest własnością firmy Manor House i służy jako ośrodek wypoczynkowo-szkoleniowy.

Zespół pałacowo-parkowy w Chlewiskach to miejsce, w którym doskonale połączono historię z nowoczesnością. Można odpocząć, nieco się odmłodzić, a przy okazji zaspokoić swoją „zwiedzaczową” ciekawość. Może sami sprawdzicie, czy przypadkiem nie przesadzam?

[mappress mapid=”46″]