Rozetka liści i długa łodyga obsypana białymi drobnymi kwiatuszkami. To tasznik pospolity. Wielu z nas uważa go za pospolity i nikomu niepotrzebny chwast. Tymczasem zamiast wyrzucać tasznik na stertę kompostu można wykorzystać go w celach leczniczych.

Tasznik pospolity rośnie na całej półkuli północnej. Po przekwitnięciu kwiatów powstają sercowate owoce przypominające kształtem dawne torby pastusze – stad nazwa rośliny. Wysuszone pędy wykorzystywane są w europejskiej, azjatyckiej i chińskiej medycynie ludowej. W Chinach tasznik jest uprawiany ze względu na wysoką wartość odżywczą i dodawany do wielu chińskich dań. Jadalne są nasiona, pędy i korzeń.

Tasznik pospolity ma działanie ściągające i przeciwkrwotoczne. Jego roztwór jest wykorzystywany do zatrzymywania krwotoku z nosa, krwotokach gastrycznych i w leczeniu krwawiących hemoroidów. Napar z tasznika stosowany jest także u kobiet do leczenia krwotoków z macicy i przy obfitych menstruacjach. Dobrze znane jest pozytywne działanie tasznika jako środka na nadciśnienie i regulowanie ciśnienia krwi, a duża zawartość potasu sprawia, że jest on dobrym środkiem moczopędnym.

Ziele zbiera się na początku kwitnienia, a więc w kwietniu i w maju, ścinając roślinę nad ziemią wraz z liśćmi rozetowymi. Po oczyszczeniu ziele suszy się. Ekstrakty zachowują przeciwkrwotoczne właściwości tylko przez 3 miesiące. Napar przygotowuje się z 5 gramów pędów, zalewa gorącą wodą i po 10-15 minutach wypija. Najbardziej skuteczny jest jednak świeży sok z ziela.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią nie powinny stosować tasznika. Nie zaleca się również jego stosowania przez osoby poniżej 18 roku życia.

Źródło informacji: Wydział Roślin Leczniczych i Aromatycznych Instytutu Nauk Ogrodniczych na Uniwersytecie Korwina, Budapeszt. Dane naukowe zostały opracowane przez pracowników tego wydziału. Zgromadzone informacje i badania wstępne zostały wykonane w ramach projektu Traditional and Wild. Projekt ten realizowany jest w ramach unijnego Programu dla Europy Środkowej (UE), współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Unii Europejskiej.

Foto: Wikipedia