„Od lat notuje się systematyczny wzrost ich populacji. Na początku lat 70. ubiegłego wieku było zaledwie 20 niedźwiedzi i występowały jedynie w Bieszczadach. Ćwierć wieku później było ich już 50, a dziesięć lat temu – 100” – powiedział w środę rzecznik Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych (RDLP) w Krośnie Edward Marszałek. Obecnie w południowo – wschodniej Polsce, głównie w Bieszczadach, Beskidzie Niskim i na Pogórzu Przemyskim bytuje ok. 130 tych drapieżników – prawie 90 proc. polskiej populacji. Zdaniem rzecznika krośnieńskiej RDLP, „wysoka liczebność zwierzyny, w tym niedźwiedzi, świadczy o dobrym stanie podkarpackich lasów”, które są „jedną z najważniejszych krajowych ostoi dzikiej zwierzyny”.
„To efekt wzrostu lesistości terenu i niespotykanego w skali Europy wyludnienia tej części regionu w latach powojennych, co stworzyło znakomite warunki bytowe dla licznych gatunków. Dziś nigdzie, poza Podkarpaciem, nie występuje tak pełna gama wielkich drapieżników, włącznie z niedźwiedziem, wilkiem i rysiem, oraz największych roślinożerców, razem z żubrem, łosiem i jeleniem” – dodał Marszałek.
Zwrócił uwagę, że w lasach Podkarpacia żyje m.in. prawie pół tysiąca wilków, 260 rysi, 160 żbików oraz ponad 270 żubrów. „Wśród podkarpackich niedźwiedzi nie występuje zjawisko synantropizacji, czyli zaniku instynktownego strachu i skłonności do przebywania w pobliżu ludzi, głównie w celu łatwego zdobycia pożywienia. Takie przypadki zdarzają się np. u niektórych niedźwiedzi tatrzańskich” – zaznaczył rzecznik. Podkreślił jednak, że od kilku lat podkarpackie niedźwiedzie coraz częściej można spotkać w miejscach, gdzie wykładana jest karma dla zwierzyny płowej. „Czasami lubią też spacerować leśnymi drogami” – zauważył.
Tablice ostrzegające przed tymi drapieżnikami ustawiono m.in. w okolicach Zalewu Solińskiego oraz w nadleśnictwie Stuposiany. Niedźwiedzie są wszystkożerne; dorosłe osobniki ważą ok. 300 kg, żyją do 50 lat. Zaliczają się do najbardziej niebezpiecznych drapieżników w Europie.
Artykuł pochodzi z serwisu Nauka w Polsce.
